Qurum söz və ifadə azadlıqlarının məhdudlaşdırılmasına və dinc müxaliflərə qarşı repressiyaların gücləndirməsinə etiraz bildirib.

İstər keçmiş Şah hakimiyyəti dövründə, istərsə də indiki axundların hakimiyyəti dövründə heç vaxt hökumət tərəfindən tanınmayan, həmişə təzyiq və təhdid altında yarı gizli, yarı aşkar şəkildə fəaliyyət

göstərən İran Yazıçılar Birliyinin bəyanatında hakimiyyətin xarici ölkələrdə fəaliyyət göstərən jurnalistləri müxtəlif yollarla qaçıraraq ölkəyə qaytarmaq, ölkə daxilindəki jurnalistlərə isə divan tutması ilə bağlı cəhdi pislənilir, onun ölkədə geniş senzura bərqərar edərək söz və ifadə azadlığını məhdudlaşdırması, eləcə qanlı repressiyaları pislənilir. 

“İranda senzura hakimiyyəti sayəsində demokrat və azadlıqsevər yazıçıların payına düşən təhdid, sürgün və qətldən başqa bir şey deyil”, deyə bəyanatda bildirilir.

Bəyanat, 1998-ci ildə İranda ETTELAAT-ın mülki geyimli əməkdaşları tərəfindən küçədə qaçıraraq faciəli şəkildə qətlə yetirilən İran Yazıçılar Birliyinin üzvləri, şair Məhəmməd Muxtari və tərcüməçi Məhəmməd Cəfər Puyəndənin xatirəsi üçün yaradılmış “Senzuraya Qarşı Mübarizə Günü- 13 Azər” münasibəti ilə yayılıb.

Bəyanatda həminin hazırda həbsdə saxlanılan İran Yazıçılar Birliyinin 4 üzvü, Rza Xəndan, Bəktaş Abtin, Keyvan Bajən və Keyvan Səmiminin azadlığa buraxılması tələb edilir.

“Xalqın küçə etirazlarından şəkil və ya video çəkib social şəbəkələrdə yayanlara divan tutulması, vətəndaşların peyk antenaları vasitəsilə baxdığı xarici telekanallara parazit göndərilməsi və ya onların peyk

antenalarının müsadirə edilməsi, internetin fəaliyyətinə xələl gətirilməsi, jurnalistlərə həbs və ya edam hökmlərinin çıxarılması və digər repressiyalar senzura tərəfdar olan oğrular və cinayətkarların gördüyü işlərdən bir nümunədir və hesab edirik ki, buna son qoyulmalıdır”, -deyə İran Yazıçılar Birliyinin yaydığı bəyanatında bildirilir.

Qeyd edək ki, 1979-cu ildə İranda axundların hakimiyyətə gəlməsindən bu yana İran Yazıçılar Birliyinin onlarla üzvü edam edilib və ya həbsə salınıb, bir neçə üzvü küçədə qaçırılaraq vəhşicəsinə boğdurulub, əksər üzvləri isə ölkədən qaçaraq xarici ölkələrdən siyasi sığınacaq almaq məcburiyyətində qalıb.

A.M