روایت مردم و نزدیکان قربانی از تجاوز به کودک افغان در خمینی شهر اصفهان

آخرین خبرها

روایت مردم و نزدیکان قربانی از تجاوز به کودک افغان در خمینی شهر اصفهان

۱۴۰۰.۰۷.۲۸, ۰۷:۳۶

Gunaz.tv

گوناز تی وی: به دنبال انتشار خبر تجاوز به کودک پنج ساله افغان در خمینی شهر اصفهان،اصرار به انکار و پنهان کاری برخی مسوولان خمینی شهر اصفهان در رابطه با انتشار خبر تجاوز، منجر به بروز اختلاف نظرهایی بین نماینده مردم خمینی شهر در مجلس و مسوولان سازمان بهزیستی و پزشکی قانونی این شهرستان شد.

آخرین واکنش منتشر شده در این مورد، گفت و گوی «محمدجواد ابطحی»، نماینده مردم خمینی شهر در مجلس با خبرگزاری «پانا» است که موجب خشم گسترده کاربران دنیای مجازی شده است.

او گفته است: «اصلا معلوم نیست تجاوز صورت گرفته باشد. هر چیزی وارد بشود، ممکن است خون‎ریزی ایجاد کند. من نباید این‎ها را رسانه ای کنم. اگر بر اساس وورد شیشه پپسی بوده باشد، چه!؟»

البته این نخستین اظهار نظر ابطحی در این مورد نیست. درست یک روز بعد از آن که «احمد شجاعی»، رییس سازمان پزشکی قانونی ایران و «رضا جعفری»، رییس اورژانس اجتماعی کشور موضوع تجاوز به بهاره را تایید کردند، نماینده مردم خمینی شهر با ارسال نامه ای خطاب به رییس سازمان بهزیستی کشور، خواهان برکناری وی به جرم انتشار خبر تجاوز به این کودک شد.

به گزارش گوناز تی وی،ایران وایر طی گزارشی در این منطقه به عکس العمل مردم در خصوص این حادثه پرداخته است.

«عارفه قمرزاده»، معلم رشته تاریخ مقطع راهنمایی ساکن «پنج شنبه بازار» خمینی شهر می گوید: «در حالی خانواده بهاره کریمی تحت فشار قرار گرفته اند تا در این مورد سکوت کنند و مسوولان دولتی دارند بر علیه هم نامه می نویسند که هر جای جهان چنین اتفاقی رخ داده بود، فارغ از هر گونه دل‏بستگی سیاسی، از سوی مسوولان محلی در این مورد گفت و گوی مطبوعاتی برگزار و در مورد این اتفاق تلخ به سایر والدین و مردم آ‌گاهی های لازم داده می شد.»

او می گوید بعد از این اتفاق تلخ که در محله فتح آباد خمینی شهر رخ داده، ترس و وحشت عجیبی تمام کوچه های محله را فرا گرفته است:«امکان ندارد کودکی را حین بازی، وسط کوچه ها ببینید. انگار در این محله رستاخیز شده است. تا پیش از این اتفاق، توپ بازی و بازی با دوچرخه های لکنته تنها سرگرمی بچه های محروم بچه های پنج‏شنبه بازار بود.

احساس امنیت کودکان ساکن این منطقه از آن ها گرفته شده است و مسوولان به جای نگرانی از این احساس ناامنی و درمان این درد و پی‏گیری پرونده، در حال متهم کردن هم‎دیگر و پنهان کردن آشغال ها زیر موکت و فرش هستند تا مبادا کسی گند و کثافت جامعه را ببیند.»

چهارشنبه نهم خردادماه بود که بهاره، ساکن خمینی شهر برای خرید نان از خانه خارج شد.همین مسافت کوتاه کافی بود دخترک پنج ساله بخشی از کودکی خود را در خرابه حوالی خانه شان جا بگذارد و با زخم بزرگی که روی روح نازکش جا مانده است، به خانه برگردد.

در حالی که رسانه های مختلف در همان روزهای اول از تجاوز سه نفر به یک دختر پنج ساله افغانستانی در مسیر نانوایی در خمینی شهرخبر داده بودند، مدیر کل امور اتباع و مهاجرین خارجی استانداری اصفهان اعلام کرد متجاوز یک نفر بوده و پرونده این کودک آزاری با دقت و فوریت در حال پی گیری است.

«هواگل ابراهیمی»، مادر بهاره در گفت و گو با بی بی سی اما از برخورد دوگانه پلیس خمینی شهر خبر داده است؛ این که پلیس به آن ها تاکید کرده در این مورد با رسانه ها گفت و گو نکنند و خودشان قطعا در پی دستگیری متجاوز هستند.

مادر بهاره هم‎چنین گفته تاکید پلیس بر این بوده که عامل این حادثه حتما یک شهروند افغانستانی است در حالی که شاهدی که فرار متجاوز را در محل وقوع جرم به طور اتفاقی دیده تاکید کرده است که او یک فرد افغانستانی نبوده است.

یکی از نزدیکان و وابستگان بهاره می گوید متجاوز، یک موتور سوار بوده که او را به خرابه های حوالی خانه آن ها کشانده و بعد از تجاوز، از آن محل متواری شده است.

به گفته «میلاد . الف»، یک شاهد عینی فرار فرد متجاوز را دیده و بعد از آن، کودک برهنه و خون آلود توسط همسایگان ساکن در محله به بیمارستان «اشرفی» اصفهان منتقل شده است: «بهاره به زبان کودکانه خودش می گوید فرد متجاوز از همان دور نگاهش به من یک مدل متفاوتی بود. یک باره پیاده شد و از پشت بغلم کرد و مرا داخل خرابه کشاند.»

به گفته این خویشاوند بهاره، فرد متجاوز و کودک آزار چشم ها و دهان دخترک را با یک دستمال گرفته و با کشاندن او به داخل خرابه و با وجود مقاومت کودک، به او به طور کامل تجاوز می کند. بهاره پس از آن به اتاق عمل رفت و پزشکان تلاش کردند با ترمیم زخم هایش، او را از خون‎ریزی و مرگ حتمی نجات دهند.

البته او در مورد انتشار تجاوز سه نفر به بهاره مردد است: «به نظر می رسد فرد متجاوز یک نفر بوده است. این که به بچه تجاوز شده و کارش به بیمارستان کشیده است و تحت درمان قرار گرفته که هیچ حرفی در آن نیست. این دعواها و انکارها و فشارها هم درمان درد بهاره نیستند. اما این که چند نفر بوده اند، هنوز برای ما محرز و روشن نشده است.

شاهدی که زمان وقوع این اتفاق در محل بوده، فرار کردن یک نفر را دیده است و خود دختر بچه هم به علت شرایط بد روحی و روانی که دارد، نمی تواند در این مورد توضیحات روشنی بدهد. چون بعد از این ماجرا، او در شرایط روحی و جسمی بسیار بدی است و در شوک قرار دارد. روزهای اول بعد از این اتفاق کلا پریشان بود و هذیان می گفت.»

«شهناز اکملی»، ساکن منطقه فتح آباد خمینی شهر که در همسایگی خانواده بهاره زندگی می کند، می گوید دختر هشت ساله اش هر موتور سواری را از دور می بیند، سریع به دامن مادر پناه می برد: «متجاوز موتورش را پشت خرابه پارک کرده بود؛ در یک پناه که دیده نشود و در معرض دید نباشد. حالا بچه های محله از هر موتور سواری واهمه دارند.»

به گفته خانم اکملی، بهاره پنج خواهر و دو برادر دارد و پدرش کارگر فصلی است که برای تامین معاش خانواده اش با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می کند: «این انکارها شرم آور است. ما بچه را پیدا کردیم، خدا رحم کرده بود که زنده ماند. تمام صورتش کبود شده بود. اولش بی حال و غرق خون بود. همسایه ها فکر کردند مرده اما دیدیم نفس می کشد. او را بردیم پشت در خانه شان و زنگ زدیم به پلیس و آمبولانس. پلیس آمد تحقیقات کرد، بچه را هم فرستادند بیمارستان اشرفی. جالب است بدانید پلیس مدام اصرار می کرده که احتمالا متجاوز یک افغانستانی است که با پدر بهاره مشکل دارد، چون یک ایرانی این کار را نمی کند.

اصلا چرا روی ملیت متجاوز یا قربانی دست می گذاریم؟ کم بوده دختربچه های ایرانی که توسط هم‎وطن‎های خودمان در طول یک سال گذشته مورد تجاوز قرار گرفته و حتی به قتل رسیده اند؟ یا حتی برعکس، دختر بچه های ایرانی که توسط شهروندان افغانستانی مورد تجاوز قرار گرفته یا کشته شده اند؟ این بحث ها را مطرح می کنند تا بین دو ملت دشمنی ایجاد کنند وگرنه وقتی یک جنایت رخ می دهد، هویت و قومیت افراد مهم نیست. نفس کار پلیدی که اتفاق افتاده، مهم است.»

آقای میلاد هم می گوید هر بار که خانواده بهاره مورد سوال و جواب پلیس قرار گرفته اند، آنها به خانواده بهاره تاکید کرده اند که متجاوز ایرانی نیست. اما این تا چه حد مهم است وقتی احساس ناامنی باشد: «از وقتی این اتفاق رخ داده، احساس ناامنی کل منطقه را گرفته است. دختر خودم حاضر نیست بیرون از خانه قدم بگذارد. تاثیر روانی این اتفاق واقعا ترسناک است. کل مدت زمانی که بهاره بیرون از خانه بوده، 40 دقیقه هم نشده است.

او حوالی ساعت ده و نیم از خانه بیرون رفته و ساعت یازده و ده دقیقه تن و بدن زخمی اش توسط همسایه ها پیدا شده است. محل خرابه یک کوچه آن طرف تر و پشت خانه بهاره است. به نظر می رسد می خواسته است دخترک را بکشد. حالا یا فکر کرده که بهاره مرده یا وقتی دیده که همسایه ها در حال تردد هستند، ترسیده و فرار کرده است.»

ساکنان محله فتح آباد می گویند در حالی که نماینده مردم خمینی شهر تمام تلاش خود را برای پنهان کردن ماجرا به خرج می دهد اما در این محله بچه ها می ترسند خانه را ترک کنند و بزرگ ترها هم مدام ترس و دلهره دارند.

گوناز تی وی

M.Y