نتیجه سیاست ضد آذربایجانی حکومت ایران: تبریز با نیم میلیون حاشیه نشین در پنجه فقر

آخرین خبرها

نتیجه سیاست ضد آذربایجانی حکومت ایران: تبریز با نیم میلیون حاشیه نشین در پنجه فقر

۱۴۰۰.۰۷.۲۸, ۰۷:۳۶

Gunaz.tv

گوناز تی وی: تبریز که مرکز مدرنیته و شهر اولین ها و پایتخت معنوی آذربایجان یکپارچه است در نتیجه سیاست های ضد آذربایجانی حکومت مرکزی ایران هم در دوران پهلوی و هم در حکومت اسلامی به شهری با بیش از نیم میلیون حاشیه نشین تبدیل شده است.

سهم استان آذربایجان شرقی از اقتصاد ایران بیشتر از ۴ درصد نیست. بر اساس اطلاعات مندرج درگزارش سازمان برنامه بودجه از وضعیت اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی استان، سهم آذربایجان شرقی از تولید ناخالص ملی ایران در سال ۹۲، ۳.۵درصد و بدون احتساب نفت، ۳.۸درصد بوده است.

بر اساس آمار حساب های منطقه ای ایران ، سهم تولید ناخالص ملی این استان، در سال ۱۳۹۴، حدود ۰.۱۴درصد کاهش پیدا کرده و به ۳.۳۷درصد رسیده است. از این حیث آذربایجان شرقی در میان ۳۱ استان ایران جایگاه نهم قرار دارد که پایین‌تر از تصور عمومی درباره جایگاه اقتصادی این استان است.

بر اساس سرشماری سال 1359، نزدیک ۵ درصد جمعیت ایران (حدود ۳ میلیون و ۹۱۰ هزار نفر) در این استان زندگی می‌کردند. مقایسه آمارهای جمعیتی نشان می‌دهد که رشد جمعیت استان آذربایجان شرقی کمتر از میانگین کشوری است. میزان مهاجرت از روستا به شهر در آذربایجان شرقی ۴ برابر کل کشور بوده است.

ایران وایر طی گزارشی آماری به این بحران پرداخته است .طبق این گزارش داده ها و جدول های سرشماری سال ۱۳۹۵ نشان می‌دهد میزان مهاجرت خالص در استان منفی بوده است. آمار نشان می‌دهد که هم استان آذربایجان شرقی و هم تبریز، در جغرافیای ایران، مناطقی مهاجرفرست محسوب می‌شوند.

این در حالیست که طبیعتا و بر اساس منطق آمایش سرزمین، منطقه‌ای با کیفیت مانند استان آذربایجان شرقی باید مقصد مهاجرت باشد، نه آنکه در ردیف مناطقی قرار داشته باشد که از آن مهاجر به سایر مناطق کشور صادر می‌شود.

با این همه و به رغم محافظه‌کاری جمعیتی و مهاجرتی اهالی تبریز و آذربایجان، بحران‌های شهری، به صورت‌های مختلف، از جمله حاشیه‌نشینی و بدمسکنی و زندگی در بافت‌‌های فرسوده و سکونت‌گاه‌های غیررسمی، مشهود و عیان است.

بر اساس آخرین آمارهای وزارت راه و شهرسازی، بیش از یک میلیون و ۳۰ هزار نفر از جمعیت استان در بافت‌های فرسوده شهری زندگی می‌کنند که حدود ۵۰۰ هزار نفرشان در تبریز زندگی می‌کنند.

جمعیت بدمسکن تبریز در حال حاضر بیش از یک میلیون نفر است. به همین نسبت جمعیت بدمسکن استان نیز که در سال ۹۰ حدود یک میلیون و ۵۴۰ هزار نفر بوده، در حال حاضر باید از مرز یک میلیون و ۷۰۰ هزار نفر گذشته باشد. چیزی معادل ۴۰ درصد کل جمعیت استان و بیش از ۶۰ درصد جمعیت شهرنشین استان.

طرلان دره سی، منبع، سیلاب، یوسف‌آباد، خلیل‌آباد، داداش آباد، احمدآباد، کشتارگاه، عباسی، مارالان، حافظ، طالقانی، حجتی، کجوار، قره‌باغی، آخماقیه و .... این واژه‌ها، روی کاغذ اسم محلات حاشیه‌نشین در تبریز است،اما در عالم واقع بیش از نیم میلیون انسان در شرایطی دشوار در این محلات، در خانه‌های سست و چاردیواری‌های غیررسمی و ناپایدار، روزهای‌شان را به هم گره می‌زنند.

تبریزراه ارتباطی ایران با اروپا و غرب است و حتی راه روسیه از تبریز می‌گذرند. به همین دلیل است که نخستین نشانه‌های تجدد در این سوی عالم، در این دو شهر دیده می‌شود. تبریزشهراولین ها است. اولین چاپخانه، اولین مدرسه، اولین کودکستان، اولین نظمیه، اولین بلدیه، اولین انجمن زنان و ...در تبریز شکل گرفته اند.

آذربایجان محل اتصال دو رشته کوه بزرگ البرز و زاگرس است که جریان زندگی در فلات ایران روی دامنه این دو برقرار و گسترده است. بر خلاف دشت تهران و قزوین که به فاصله‌ای کوتاه از کوه به کویر می‌رسد، دشت‌های وسیع آذربایجان، پشت‌شان به ارتفاعات بلندی گرم است که از شرق و غرب و شمال آذربایجان را با فاصله‌ای ایده‌آل در برگرفته‌اند.

با این همه شاخص‌های اقتصادی و اجتماعی نشان می‌دهند، جایگاه استان آذربایجان شرقی در ایران، به هیچ عنوان متناسب با ظرفیت‌های آن نیست.آمار رسمی نشان می دهد، تبریز قربانی سیاست های ضد آذربایجانی-ضد ترک حکومت مرکزی ایران است.در نتیجه همین سیاست هاآذربایجان که مرکز تجدد بود به باتلاق مشکلات تبدیل شده است.

گوناز تی وی

M.Y