GUNAZ.TV
صدای آزادی آذربایجان جنوبی
سفر معاون وزیر دفاع آذربایجان به تهران
اسرائیل برای مقابله با حملههای سایبری «گنبد الکترونیکی» ایجاد میکند
گزارشگران بدون مرز: ایران بزرگترین زندان روزنامهنگاران
بلومبرگ: ترکیه کلیه واردات و صادرات خود با اسرائیل را متوقف کرد
عبدالحمید: تبعیض علیه اهل سنت را محکوم می کنیم
۳ ماییس ۱۹۴۴ تورکچولوگ گونو قوتلو اولسون
دانشگاه مشترک ترکیه-آذربایجان در باکو پذیرش دانشجو را آغاز میکند
وخامت حال کریم اسماعیل زاده در زندان تبریز
گزارش میدپوینت از افزایش سرکوب روزنامهنگاران در ایران: فشار بر شهرستانها بیشتر شده است
«۶۳ زندانی در دو هفته اخیر» در زندانهای ایران اعدام شدهاند
وزیر دفاع ترکیه: ایران مأمن تروریستهای پ.ک.ک شده است
رنجش مردم در سایه بی تدبیری مسئولین حکومتی؛ ترافیک سنگین وصفوف طولانی کامیونها در گمرک آستار
معاون کنست اسرائیل: روابط آذربایجان و اسرائیل به بالاترین سطح خود رسیده است
اتهامی که قلب حرکت ملی آذربایجان را نشانه رفت / توحید امیرامینی
5 میلیون خانوار در ایران خانه ندارند
بسته شدن دفتر «صدا و سیما» در آذربایجان
اخراج پناهجویان ؛ بریتانیا بازداشت «مسافران رواندا» را آغاز کرد
حمله موشکی روسیه به بندر اودسا در اوکراین
بازداشت 31 ارمنی به دلیل ممانعت از تحدید حدود با آذربایجان
دو نفر در آمریکا اتهام نقض تحریمها و انتقال دهها هزار دلار به ایران را پذیرفتند
بازداشت خشونتآمیز هوادار تراکتور آذربایجان؛ ممانعت از ورود دختربچه ۶ ساله به ورزشگاه سهند
امضای تفاهم نامه یکپارچه سازی سیستم های انرژی بین آذربایجان، قزاقستان و ازبکستان
برکناری شبانه دکتر احمد بایبوردی از سمت خود به دلیل اطلاعرسانی درباره تخریبات زیستمحیطی در آذربایجان
رقص آذربایجانی و کینه ایرانشهری! - حسن راشدی
برگزاری نمایشگاه نقاشی (طراحی) مرتضی پروین در زندان اوین
میزبانی قزاقستان از مذاکرات صلح آذربایجان و ارمنستان
هشدار آذربایجان به فرانسه درخصوص دخالت در امور داخلی
مجمع جهانی «گفتگوی بین فرهنگ ها» در آذربایجان شمالی
قرار تعلیق تعقیب برای مدت یک سال؛ صدور حکم ۳تن از هواداران تراختور آذربایجان
بریتانیا اولین پناهجو را راهی رواندا کرد
علیاف: ما اجازه نمیدهیم برخی از کشورهای اروپایی با ملل دیگر به عنوان مستعمره رفتار کنند
شطرنجباز آذربایجانی قهرمان شطرنج زنان اروپا شد
سنای آمریکا لایحه ممنوعیت واردات اورانیوم از روسیه را تصویب کرد
شاپور انصاری جراح اهل آذربایجان جنوبی از پل خودآفرین دیدار کرد
دیوید کامرون میگوید «تروریستی اعلام کردن سپاه» در راستای منافع بریتانیا نیست
رکورد تورم ۸۰ سال اخیر در ایران شکست
پل تاریخی خَنهیی(خانقاه) مراغه در آستانه نابودی کامل
پرزیدنت علی اف: قطار بازگشت بزرگ به ایستگاه شوشا رسید
ارمنستان: آماده بازگشایی تمامی مسیرها با آذربایجان هستیم
خامنهای دستور عفو «بابک زنجانی» را صادر کرد
مراسم «بزرگداشت» عوامل ترور علیه دولت آذربایجان در قم
انتقال دفتر سیاسی گروه تروریستی حماس به اردن
آلمان تعلیق پروازهای خود به ایران تمدید کرد
تنها دو هفته مانده به کنفرانس تغییرات اقلیمی سازمان ملل متحد (COP 26) در گلاسکو، پایتخت اسکاتلند و درحالیکه این نهاد در آخرین گزارش اقلیمی خود وضعیت بشر را قرمز اعلام کرده است، سیاستهای اقلیمی روسیه و عدم بهینهسازی مصرف و صادرات انرژی، بهویژه سوختهای فسیلی همچنان مغایر تلاشها برای کمک به بهبود شرایط اقلیمی جهان به نظر میرسند.
روسیه بخاطر عملکردش در امضای پیمان کیوتو، نقش موثرش بهعنوان صادرکننده سوخت فسیلی و انتشار بالای دیاکسید کربن در قالب بازیگری مهم در سیاست اقلیمی بینالمللی ظاهر شده است. به ویژه اینکه در سالهای اخیر تحت رهبری ولادیمیر پوتین، روسیه به دنبال تصاحب جایگاه گذشته اتحاد جماهیر شوروی در باشگاه قدرتهای بزرگ بوده است.
مذاکرات بینالمللی نشان میدهد که چه طرفی باید چه کاری برای کاهش انتشار گازهای گلخانهای انجام دهد و روسیه میکوشد با حلوفصل این مسایل، خود را بهعنوان قدرت اکولوژیکی عمده در سطح جهان مطرح کند. با این وجود، کسب منافع نسبی همواره برای روسیه با اهمیت بوده است و رهبری این کشور اصولا مواضع قدرتهای دیگر مانند چین و ایالات متحده را برای تصمیمگیری رصد میکند. بهعنوان مثال، عدم شرکت روسیه در پیمان کیوتو-2 در غیاب کشورهایی مانند آمریکا، ژاپن و کانادا و یا تصویب بسیار دیرهنگام موافقتنامه اقلیمی پاریس توسط مسکو برای ناظران غیرمنتظره نبوده است.
روسیه در عرصه سیاست بینالمللی اقلیمی بازیگری بیمیل محسوب میشود و پذیرش تعهداتش بیشتر برای کسب وجهه و بهبود چهره این کشور بوده است تا پایبندی به اهداف زیستمحیطی. روسیه تقریبا همه موافقتنامههای اقلیمی سازمان ملل را امضا و در قالب بلوکهایی نظیر گروه 20 (G20) یا کشورهای بریکس (BRICKS) نقش فعالی در مذاکرات بینالمللی ایفا کرده اما با این وجود یکی از بدترین عملکردهای اقلیمی جهان را نیز داشته است.
بنا بر ارزیابی وبسایت «climate action tracker» (ویژه رصد و بررسی اقدامات زیستمحیطی در سطح جهان) عملکرد مسکو در حوزه اقلیمی «به شدت ناکافی» است و تعهدات روسیه در چارچوب توافق اقلیمی پاریس نیز بطور قابل ملاحظهای سطح انتشار گازهای گلخانهای این کشور را بالاتر از دیگر کشورها مقرر میکند. در واقع وزارت انرژی روسیه بطور مشخص افزایش تولید انرژیهای تجدید پذیر را خطری مستقیم برای بازار سوختهای فسیلی خود میداند.
-از کیوتو تا پاریس: اقدامات عملی؟
به دنبال عدم استقبال آمریکا از پیمان کیوتو، روسیه نقشی اساسی در امضای آن ایفا کرد. با غیبت آمریکا بهعنوان بزرگترین تولیدکننده گازهای گلخانهای در آن زمان، میزان انتشار بقیه کشورها تنها 44 درصد بود که برای اجرایی شدن پیمان کافی نبود. پیمان کیوتو برای تحقق، مشارکت روسیه نیاز داشت که تولیدکننده 17.4 درصد گازهای گلخانهای جهان بود. در نهایت پیمان کیوتو منافع روسیه را تامین کرده و این کشور تنها به تعهداتی حداقلی تن داد. در مقایسه با 1990، بهعنوان سال مبدا برای تعیین میزان انتشار گازهای گلخانهای، اقتصاد روسیه در زمان امضای پیمان کیوتو (1997) 39 درصد کوچکتر شده و انتشار این گازها توسط این کشور نیز 34 درصد کاهش یافته بود.
بنابراین در واقع سازوکار پیمان کیوتو به روسیه اجازه می داد انتشار گازهای گلخانهای را حتی افزایش دهد یا مازاد سهمیه خود را به فروش برساند. با استفاده از همین سازوکار بین سالهای 2008 تا 2012 روسیه معادل 238 میلیون تن دیاکسید کربن را از قرار هر تن 10 دلار فروخته است. به هر حال، با وجود شرایط مناسب پیمان کیوتو برای روسیه، در مواردی نیز خواستهای این کشور به سادگی محقق نشد. برای مثال وعده عضویت در سازمان تجارت جهانی بهعنوان یکی از انگیزههای مهم روسیه برای پیوستن روسیه به پیمان کیوتو، تنها پس از تاخیر بسیار و مذاکرات پیچیده در سال 2011 صورت گرفت.
کاخ کرملین مسکو در سال 2009 رسما دخالت عامل انسانی در تغییرات اقلیمی را پذیرفت. اگرچه نگاه بدبینانه به موضوع دخالت انسانی همچنان در بین برخی کارشناسان انرژی، رسانهها و مردم روسیه باقی ماند. اولین سند رسمی در مورد تغییرات اقلیمی را دیمیتری مدودف، رئیسجمهور وقت روسیه در سال 2009 امضا کرد. سند «دکترین اقلیمی فدراسیون روسیه» بر آمادگی در برابر تغییرات اقلیمی تاکید داشت، اما جزئیاتی اجرایی در این زمینه را ارائه نمیکرد.
در مقایسه با کیوتو، موافقتنامه اقلیمی پاریس (2016) بحثهای گسترده را در روسیه دامن زد. درحالیکه بسیاری از صنایع این کشور با تصویب آن مخالف بودند، برخی صنایع روسی دارای ارتباطات گسترده بینالمللی مانند شرکت نفتی «لوکاویل» و بزگترین تولیدکننده طلا در روسیه، پولیوس، همواره تحت فشار بودهاند تا مواضع ملایم و حمایتی نسبت به تغییرات اقلیمی اتخاذ کنند. با وجود بحثهای خارج از کرملین، در نهایت حرف آخر در زمینه سیاست تغییرات اقلیمی روسیه، مجلس (دوما) و مخصوصا پوتین میزند.
روسیه بالاخره موافقتنامه اقلیمی پاریس را در اکتبر 2019 و بعد از اکثر کشورهای دنیا تصویب کرد. این کشور اکنون بیش از پیش تاثیر تغییرات اقلیمی بر توسعه اجتماعی-اقتصادی، سلامت مردم و صنایع را درک میکند. بین سالهای 1976 و 2018 دمای نزدیک به سطح (near-surface) در روسیه بطور متوسط 2.5 برابر متوسط جهانی افزایش یافت. در سال 2021 مناطق مختلف روسیه بهویژه در مدار شمالگان افزایش دمای بیسابقه را تجربه کردند و این کشور شاهد آتشسوزیهای گسترده در مناطقی سردسیری مانند یاکوتیا بود. تا سپتامبر 2021 در مجموع 18.16 میلیون هکتار از جنگلهای روسیه در آتش سوخت که بالاترین میزان ثبتشده در یک سال از زمان ثبت این موضوع با کمک ماهواره در سال 2001 بود.
بلایای دیگری مانند سیلهای بنیانکن نیز هزاران نفر را در روسیه آواره و خسارات زیادی به تاسیسات زیر بنایی کشور وارد کرده است. در آگوست 2021، پوتین بلایای زیستمحیطی روسیه را درحالی «کاملا غیر منتظره» خواند که مطالعات حاکی از کاهش سالانه 3 درصدی تولید ناخالص ملی روسیه از سال 2030 در صورت تداوم وضع موجود است. در عین حال، رعایت مسایل اقلیمی نیز به شیوه دیگری اقتصاد روسیه را تحت تاثیر منفی قرار میدهد.
-تاثیر سوختهای فسیلی
صادرات سوختهای فسیلی اکنون بخش مهمی از درآمد دولت روسیه را تشکیل میدهد و 40 درصد بودجه فدرال حاصل از صادرات نفت و گاز طبیعی است. این مسئله دولت روسیه را بسیار آسیبپذیر ساخته است. مطالعات نشان میدهد کاهشی 80 درصدی در انتشار گازهای گلخانهای در اتحادیه اروپا موجب کاهش 75 درصدی صادرات گاز طبیعی روسیه به اروپا خواهد شد. با وجود پیشبینی افزایش مصرف گاز طبیعی در کوتاه یا میانمدت، عصر طلایی این نوع انرژی در بلندمدت با ابهامات فراوانی همراه است. صادرات زغالسنگ روسیه نیز در پی برنامه کشورهایی نظیر چین، ویتنام، ژاپن و کرهجنوبی برای استفاده از انرژیهای جایگزین آینده روشنی نخواهد داشت.
روسیه در زمینه کاهش و بهینهسازی مصرف انرژی نیز اقدامات موثری انجام نداده است. مطابق سناریوهای رسمی مصرف انرژی، در سال 2050 تنها 5 درصد از انرژی مصرفی این کشور از منابع تجدیدپذیر تامین خواهد شد. پژوهشی گسترده در سال 2014 نیز با مقایسه سیاستهای چین، آمریکا، اتحادیه اروپا، هند، روسیه و ژاپن در زمینه سیاستگذاری انرژی نشان داد گرچه هیچکدام از آنها در تنها زمینهها پیشرو نبودهاند، اما روسیه تنها کشوری بوده که در هیچ موردی عملکرد قابل قبولی نداشته است. در واقع مطابق برنامههای جاری روسیه انتشار دیاکسید کربن این کشور از 2.12 میلیون تن در سال 2019 به 2.29 میلیون تن در سال 2050 خواهد رسید.
-در خارج از کرملین چه میگذرد؟
مشکل روسیه تنها سیاستمداران این کشور نیست؛ جامعه روسیه نیز تغییرات اقلیمی را ناشی از عوامل انسانی نمیداند، فعالان زیستمحیطی به اندازه کافی فعال نیستند و رسانههای این کشور فعالانه حفاظت از اقلیم سیاره را تبلیغ نمیکنند. هرچند ائتلافی از دانشمندان و سازمانهای فعال محیط زیست سعی در آگاهی و فعال ساختن جامعه روسیه دارد، اما درصد قابل توجهی از جامعه این کشور همچنان درک روشنی از تغییرات اقلیمی ندارد.
طبق نظرسنجی مرکز مطالعات افکار عمومی روسیه، تنها 55 درصد مردم این کشور به تغییرات اقلیمی در نتیجه فعالیت بشر باور دارند. نظرسنجی 2020 ایپسوس (Ipsos) نیز نشان داد تنها 13 درصد روسها مسئله تغییرات اقلیمی را موضوعی جدی برای کشورشان به شمار میآورند. این میزان بطور قابل توجهی کمتر از کشورهایی نظیر عربستان سعودی (25 درصد) و ترکیه (32 درصد) و متوسط جهانی (37 درصد) است. در سال 2019 حدود 7.9 میلیون نفر در 185 کشور به خیابان آمدند تا نگرانی خود از تهدیدهای زیست محیطی را اعلام کنند. روسیه یکی از پایینترین تعداد تظاهرکنندگان را داشت و تنها کمی بیش از 80 نفر در این حرکت جهانی شرکت کردند. البته، در تفسیر ارقام فوق، باید مواردی نظیر قوانین سختگیرانه علیه تظاهرات عمومی، آگاهی پایین اجتماعی و پوشش ضعیف رسانهای را نیز نبایستی نادیده گرفت.
دولت روسیه سازمانهای غیردولتی مدافع محیط زیست را معمولا «نامشروع» میداند و فعالیت آنها را محدود میکند. این سازمانها که با اتکا به منابع مالی خارجی از بحران مالی دهه 90 قرن پیشین نجات یافتند، اکنون توان بسیج عمومی را ندارند. دولت پوتین بسیاری از سازمانهای فعال محیط زیست را «ضد روسی» خوانده و تاکتیکهای خشنی مانند حمله به دفاتر آنها، ارعاب روزنامهنگاران منتقد، و قوانین سرکوبگر را برای ایجاد فشار بر فعالان این حوزه را بهکار میبرد.
براساس گزارش اتحادیه اجتماعی-اکولوژیک روسیه، 450 فعال محیط زیست در سال 2020 در 26 منطقه این کشور مورد تعقیب و آزار قرار گرفته و یکی از آنان نیز جان باخته است. قانون 2012 «عوامل خارجی» روسیه سازمانهایی که کمکهای بینالمللی دریافت میکنند و «فعالیت سیاسی» دارند را «عوامل خارجی» و آنها را مشمول پرداخت جریمه سنگین یا توقف فعالیت میداند. در جولای امسال 96 سازمان مختلف (از جمله 20 رسانه) تحت عنوان «عوامل خارجی» طبقهبندی شدند. اقدام علیه سازمانهای فعال محیط زیست هم شدید بوده است. طبق گزارش سازمان 2017 سازمان دیدهبان حقوق بشر 29 نهاد فعال محیط زیست بهعنوان «عوامل خارجی» دستهبندی و حداقل 14 مورد از آنها تعطیل شدند.
با وجود موانع بسیار، برخی از روسها همچنان به اعتراضات زیستمحیطی خود عمدتا در سطح محلی ادامه داده و میکوشند از حقوق مندرج خود در قانون اساسی روسیه برای برخورداری از محیط زیست مناسب دفاع کنند. تظاهرات خودجوش زیستمحیطی نظیر موارد جنگل «خیمکی»، پارک «یکاترینبرگ» (Yekaterinburg) و «کارلیا» توجه رسانهها را نیز جلب کرده است. علیرغم برگزاری تظاهرات محیط زیستی در روسیه، رهبری این کشور این نوع کنشها را تشویق نمیکند و رسانهها نیز به جای پوشش گسترده اعتراضات، بر مبارزه دولت با تغییرات اقلیمی تاکید و تمرکز دارند. بنابراین، برخلاف رسانههای غربی، ارزشهای زیستمحیطی، فاکتور موثری در رویکرد اقلیمی رسانههای روسیه نیست و به جای آن بر عوامل اقتصادی و منافع مرتبط با انرژی تاکید دارند.
آناتولی
گوناز تی وی
E
وخامت حال کریم اسماعیل زاده در زندان تبریز
رنجش مردم در سایه بی تدبیری مسئولین حکومتی؛ ترافیک سنگین وصفوف طولانی کامیونها در گمرک آستار
بازداشت خشونتآمیز هوادار تراکتور آذربایجان؛ ممانعت از ورود دختربچه ۶ ساله به ورزشگاه سهند
برکناری شبانه دکتر احمد بایبوردی از سمت خود به دلیل اطلاعرسانی درباره تخریبات زیستمحیطی در آذربایجان
برگزاری نمایشگاه نقاشی (طراحی) مرتضی پروین در زندان اوین
علیاف: ما اجازه نمیدهیم برخی از کشورهای اروپایی با ملل دیگر به عنوان مستعمره رفتار کنند
شاپور انصاری جراح اهل آذربایجان جنوبی از پل خودآفرین دیدار کرد
پل تاریخی خَنهیی(خانقاه) مراغه در آستانه نابودی کامل
۳ فعال آذربایجانی بازداشت شده در بازی تراکتور به حبس تعلیقی محکوم شدند
تایید حکم حبس فعالین ملی «سالار طاهرافشار و میلاد جلیلی» توسط دادگاه تجدید نظر استان آذربایجان شرقی
با اعمال فشار و اجبار؛ خانه امن غیرولتی مهر شمس آفرید در اورمیه تعطیل شد
اصغر فرجی فعال دربند آذربایجانی از رسیدگی پزشکی محروم مانده است
جعفر ابراهیمی معلم آذربایجانی و فعال صنفی معلمان پس از دو سال از حبس آزاد شد
ممانعت از آزادی موقت «آراز امان» علیرغم صدور قرار وثیقه
اقرار عوامل سوءقصد به نماینده مجلس ملی آذربایجان به ارتباط با حکومت ایران
محمد علیمرادی مستندساز آذربایجانی؛ مرتضی پروین، هنرمند گرافیتی آذربایجان را آزاد کنید
صدها درخت صدساله خیابان قرهآغاج تبریز توسط شهرداری قطع شد
علیاف: آذربایجان به عنوان تامین کننده گاز طبیعی، تامین کننده انرژی سبز برای اروپا نیز خواهد بود
تراکتور آذربایجان به جمع ۸ تیم پایانی جام حذفی راه یافت
گزارش محمد علیمرادی از وضعیت اسفناک قلعه تاریخی دورباش تکاب (تیکان تپه)
تبدیل میدان تاریخی «حسن پادشاه» تبریز به زباله دانی
صدها درخت صدساله خیابان قرهآغاج تبریز توسط شهرداری قطع شد
بیلبوردی در اسرائیل برای آغاز پایان جمهوری اسلامی
اعتراف عوامل ترور نماینده پارلمان آذربایجان به ارتباط با ایران
مراسم «بزرگداشت» عوامل ترور علیه دولت آذربایجان در قم
ارمنستان: آماده بازگشایی تمامی مسیرها با آذربایجان هستیم
دادگاه با استناد به فعالیت های مدنی سجاد شهیری، رأی به جدایی او از همسرش داد!
دیدار رئیس جمهور آذربایجان و صدراعظم آلمان در برلین
تراکتور آذربایجان به جمع ۸ تیم پایانی جام حذفی راه یافت
پرزیدنت علی اف: قطار بازگشت بزرگ به ایستگاه شوشا رسید
شاپور انصاری جراح اهل آذربایجان جنوبی از پل خودآفرین دیدار کرد
علیاف: آذربایجان به عنوان تامین کننده گاز طبیعی، تامین کننده انرژی سبز برای اروپا نیز خواهد بود
علیاف: ما اجازه نمیدهیم برخی از کشورهای اروپایی با ملل دیگر به عنوان مستعمره رفتار کنند
فعالیت مرکز نظارت مشترک ترکیه و روسیه در آغدام متوقف شد
بالا آمدن دریاچه اورمیه هنر مسئولان نبوده کار خدا بود؛ دریاچه تا ۶ ماه دیگر خشک خواهد شد
اقرار عوامل سوءقصد به نماینده مجلس ملی آذربایجان به ارتباط با حکومت ایران
سریال تکراری مخالفت سازمان ثبت احوال با اسامی ترکی؛ «سئلین» کودک آذربایجانی ۲ ماه است بیشناسنامه مانده
بسته شدن دفتر «صدا و سیما» در آذربایجان